Aller au contenu

obligåcion

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « obligation » (minme sinse), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -åcion ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
obligåcion obligåcions

obligåcion femrin

  1. kidujhance k' est oblidjeye.
    • Li  poye  k’ a  l’ tchance  do  viker  al  grande  air  n’ a  nole  obligåcion  do  ponre  èn  oû  tos  les  djoûs André Mottet (fråze rifondowe).
  2. (finance) papî u acertineure d' èn epronteu ki waeranti li rpayaedje di si epront, avou des interesses, a on metou moumint.
    • Di ç' tins la, on aveut co des obligåcions papî; po les voleus, dj' elzès muchive dizo l' saiwoe.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
oblidjeye kidujhance
papî d' epront

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike obligåcion (finance) so Wikipedia