Aller au contenu

pice-crosse

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje viebe + si coplemint : « pice » (viebe « picî ») + « crosse », ki pice si crosse po ndè nén dner on boket.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pice-crosse pices-crosse

pice-crosse omrin et femrin

  1. djin ki n’ alowe nén voltî ses cwårs.
    • Cwand l' mwaisse di s' cabane (on pice-crosse),
      Aprinda ki c' esteut l' Bon Diu
      K' aveut stou vey si locataire,
      I derit : Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les roies", p.11 (fråze rifondowe).
    • On l’ a todi dit on pô pice-crosse ; i doet aveur ene peme pol soe ? Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.15 (fråze rifondowe).
    • On frèzé qui catchîve dizo s’tchape di fi d’ôr
      Ine djêve di magneû d’censes, di piscrosse èt d’råwteû.
      Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 80.

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Li mot n’ est nén dins : E165

Ratournaedjes

[candjî]
onk ki n’ alowe nén voltî ses cwårs

Addjectif =

[candjî]

pice-crosse omrin et femrin

  1. ki n’ alowe nén voltî ses cwårs.

Sinonimeye

[candjî]


Ratournaedjes

[candjî]
onk ki n’ alowe nén voltî ses cwårs