picete
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « pice » avou l’ cawete « -ete ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pi.sɛt/
- Ricepeures : pi·cete
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
picete | picetes |
picete femrin
- pitite pice, copurade :
- (pus stroetmint) po pinde li bouwêye.
- (pus stroetmint) po-z apicî des breujhes e feu.
- Prinde les craheas foû do feu avou les picetes. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- (pus stroetmint) (mot d’ cérudjin) po rclôre des voennes ki pixhèt en ene operåcion.
- pitite pince po tolminme ké mestî.
- On nel vôreut nén co djonde avou des picetes. [télmint k' il est mannet] — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- On nel vôreut nén djonde avou des picetes di dijh-ût pîs. — Eugène Gillain, Au culot do feu (fråze rifondowe).
- Ni nén esse a prinde avou des picetes. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- pitit piçaedje k’ on fwait avou les doets.
- I lî a fwait ene picete a s' brès k' elle a brait d' awè yeu må. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- I lî a dné on betch a picetes.
- Rabressî a picetes.
Ratourneures
[candjî]Sinonimeye
[candjî]- (Sinse 1.b) ecnêye
Ortografeyes
[candjî]E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]po pinde li bouwêye
- Francès : pince à linge (fr)
ni nén esse a prinde avou des picetes
- Francès : être de mauvais poil (fr)