Aller au contenu

picete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « pice » avou l’ cawete « -ete ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
picete picetes

picete femrin

  1. pitite pice, copurade :
    1. (pus stroetmint) po pinde li bouwêye.
    2. (pus stroetmint) po-z apicî des breujhes e feu.
      • Prinde les craheas foû do feu avou les picetes. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    3. (pus stroetmint) (mot d’ cérudjin) po rclôre des voennes ki pixhèt en ene operåcion.
    4. pitite pince po tolminme ké mestî.
    • On nel vôreut nén co djonde avou des picetes. [télmint k' il est mannet] Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • On nel vôreut nén djonde avou des picetes di dijh-ût pîs. Eugène Gillain, Au culot do feu (fråze rifondowe).
    • Ni nén esse a prinde avou des picetes. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
  2. pitit piçaedje k’ on fwait avou les doets.
    • I lî a fwait ene picete a s' brès k' elle a brait d' awè yeu må. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • I lî a dné on betch a picetes.
    • Rabressî a picetes.

Ratourneures

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
picete
po pinde li bouwêye
ni nén esse a prinde avou des picetes