Aller au contenu

pindou

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « pind- », bodje A do viebe « pinde », avou l’ cawete « -ou »

Prononçaedje

[candjî]

Pårticipe erirece

[candjî]
singulî pluriyal
omrin pindou pindous
femrin pindowe pindowes

pindou omrin

  1. pårticipe erirece omrin do viebe </noinclude> «pinde».
    • I s' a pindou après l' cawe do tchår.
    • Elle a stî pindowe po des cawes di ceréjhes.

Ratournaedjes

[candjî]
p.er. d' on viebe valant « pinde »

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin pindou pindous
femrin padrî pindowe pindowes
femrin padvant pindowe pindowès

pindou omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki pind.
    • Li loce esteut pindowe a l' ouxh del dresse.
    • Li lantiene, pindowe å clå, ratindeut k' on l' vegne dispinde.
    • I n' veyeut k' les djambons pindous å plafond.

Ratourneures

[candjî]
  1. nén pindou å clå

Ratournaedjes

[candjî]
ki pind

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin pindou pindous
femrin pindowe pindowes

pindou omrin

  1. ome ki s' a pindou po fé l' fén d' lu.
    • C' est ene coide di pindou k' t' as la ?

Ratourneures

[candjî]
  1. aveur ene tchance di pindou
  2. Bwès do pindou : no d' ene plaece di sacwants viyaedjes.

Ratournaedjes

[candjî]
ome ki s' a pindou po fé l' fén d' lu.