Aller au contenu

poligone

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje vî grek « πολύγωνος », polýgônos ; çou ki dene on mot avou l’ betchete « poli- » et l’ cawete « -gone ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
poligone poligones

poligone omrin

  1. (djeyometreye) plate et clôse fôme djeyometrike k’ a puzieurs costés.
    • Li triyingue est on poligone a troes costés.

Ortografeyes

[candjî]
  • poligone : R17 (a « Arantoele »)

Ratournaedjes

[candjî]
poligone