Aller au contenu

raboula

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « rabouler », avou l’ cawete « -a ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
raboula raboulas

raboula omrin

  1. (mot d’ houyeu) toumaedje di tere dins ene taeye.
    • -Ki l' Bon Diu m' endè wåde !
      Sinte Båre n' e-st ele nén la ?
      -I n' fåt k' ene simpe schiråde :
      On dmeure e raboula !Martin Lejeune, "Tot riv’nant dè beûr" (fråze rifondowe).
  2. (mot d’ meteyo)
    1. arivaedje di toplin d' nive d' ene montinne.
    2. arivaedje di toplin d' plouve ou d' nive d' on plin côp.
      • Dji dvén vraiymint a tchå di poye,
        Rén k’ di m’ rapeler ç’ djoû la
        Bén k’ dji n’ sofraxhe nén del bataye,
        Estant a houte do raboulaMartin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe).
  3. arivêye di toplin des djins so ene metowe plaece.
    • So cénk munutes, t' as yeu on raboula di céncwante djins ttåtoû d' l' accidint.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant, Basse Årdene

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
  • rabola : (rifondaedje ricandjî enawaire)
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
  • éboulement
  • F.avalanche
  • trombe d'eau
  • attroupement
  • F. catastrophe