rgon

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
rigon ergon rgon

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
rgon rgons

rgon omrin

  1. (plante) Loukîz a : «rigon».
    • Il estént ki loyént å rgon.
    • I strûla ene påte di rgon dins s' droete mwin.
    • I rwaite les colons mansåds ki voltèt åtoû d' on tchamp di rgon Serge Fontaine (fråze rifondowe).
    • On pôk après, kî çki dj' voe vni padzo les grins - gn aveut do rgon et d' l' avoenne -: c' esteut nosse Pire (ramexhné pa C. Wuidar).
    • Li rgon si seméve al vole, al mwin, inte deus doets come on djheut Serge Fontaine (fråze rifondowe).

Waitîz eto[candjî]

Lijhoz l’ årtike rgon so Wikipedia