Aller au contenu

s’ acomôder

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje prono « s’ » + viebe « acomôder ».

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

s’ acomôder (viebe å prono)

  1. si mete d’ acoird.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. s’ arindjî, aler eshonne.
    • A si adje, ene båshele s’ acomôde d’ on vî come d’ on djonne. Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.68 (fråze rifondowe).
    • Li plaijhi s’ acomôde
      Avou tot, fwait l’ tchanson ;
      Ouy çou k’ e-st a la môde,
      Serè dmwin foû såjhon. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Qwand nos avîs vint ans», p.144 (fråze rifondowe).

Mots vijhéns

[candjî]

Ratourneures

[candjî]
  1. s’ acomôder come tchén et tchet

Ratournaedjes

[candjî]
s’ acomôder