Aller au contenu

s’ alouwer

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje prono « s’ » + viebe «alouwer»

Viebe

[candjî]

s’ alouwer (viebe å prono muroetrece)

  1. si gåter avou l' tins.
    • Come dj' a on bon noû ramon,
      Fåt portant k' i s' alowe. François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).
    • Tot come li drap, dabôrd a stî texhou,
      Fåt k' i s' alowe, po l' amour, c' est tot comeMartin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 111, "Ås vîs djônês" (fråze rifondowe).
    • Et m' bele djonnesse s' a-st alouwé sol tere
      Ki n' mi dna måy ene munute di bouneur. Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), Li tchanson d’ l’aveûle, p. 154 (fråze rifondowe).
  2. passer (tot djåzant do tins).
    • Et les eures s' alouwèt londjinnmint l' ene après l' ôte, sins k' vos åyoxhe minme yeu l' idêye di m' prinde ene sigonde divins vos bresses .. Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.31 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
si gåter avou l' tins

Ratournaedjes

[candjî]
si gåter avou l' tins
passer (tot djåzant do tins)