s’ apougnî

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Aplacaedje prono « s’ » + viebe « apougnî ».

Viebe

s’ apougnî (viebe å prono nonlôtrece)

1. si prinde avou les pougns, po s’ batayî.
   • On s’ a cåzumint apougnî po on mot dins li scrijhaedje finå.
   • On s' måvele, on s' måtraite, on s' apougne, et l' toele tome so ç' tåvlea la. — Joseph Mignolet, "Li walon å payîs di Lîdje" (1938), p.31-32 (fråze rifondowe).

Ratourneures

1. les tchéns s’ waitèt lontins divant d’ s’ apougnî : I n’ fåt nén cmincî a s’ bate sins awè bén pezé ses foices.

Ratournaedjes

s’ apougnî

• Francès : en venir aux mains ^(fr), s’empoigner ^(fr)