Aller au contenu

sedjoû

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje vî francès « sejor » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
sedjoû sedjoûs

sedjoû omrin

  1. (cronolodjeye) tins passé ene sawice.
    • C' e-st on bea sedjoû Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Fé on sedjoû di troes moes a Åb, a Åxh Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Li sedjoû di Paris ni lyi agreye nén Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Dispoy ki vs estoz el penance
      Vos rapelez vs ci bea sedjoû ?Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.137, « L’ andje dèl têre » (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R10, C8

Ratournaedjes

[candjî]
tins passé ene sawice