si lever
| si lever | ès lever | s’ lever |
Vierbire
[candjî]si lever (viebe å prono muroetrece)
- po ene djin u ene biesse, si mete so ses pîs, adon k' elle esteut coûtcheye u ashide.
- Ni dmeure nén tote li djournêye so t' tcheyire; leve tu don ene miete!
- po ene djin, cwiter s' bedire la elle esteut edoirmowe.
- Dji m' leve tos les djoûs a set eures petantes.
- Ca, veyoz vs, cwand on doet s’ lever,
Ås eures k’ on a si bon d’ ronfler,
I n’ fåt nén esse nawe, ni pilåte. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.78, “Li p’tit Pît’lé” (fråze rifondowe).
- (cronolodjeye) si mostrer al pikete do djoû, tot cåzant do solea.
- Li solea s' leve tård, di l' ivier.
- Li solo s' live, li cir est clair, et, d' cial al copete do tidje, on cmince a vey çou ki s' passe e brouweur del fondreye— Henri Simon, "Mès cwate moumints" (1907) (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]- (si mete so ses pîs, d' estant coûtchî): si stamper, s' astamper, si dressî
- (cwiter s' bedire): si dispierter, si rewoeyî
Contråve
[candjî]- (di: si mete so ses pîs, d' estant coûtchî): si coûtchî, s' ashir
- (di: cwiter s' bedire): aler coûtchî
Ratournaedjes
[candjî]si mete so ses pîs
