Aller au contenu

sotreye

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
sotreye sotreyes

sotreye femrin

  1. (mot d’ medcén) faitindje d' on sot u d' ene sote.
    • Patchouli dmana sins moti, rissaetcha so ses serantès blankès tchåsses et rota berlike berloke viè l' fontinne ås sotreyes — DHen (fråze rifondowe). (Dany Henkinet)
    • El rowe, voz veyoz leus sotreyes
      Ki rglatixhèt ås rdjets do solo ! Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.49, “Ji vous, ji n’pous” (fråze rifondowe).
    • Vigreus Djîles, abeye ! Puski l' carnaval
      Ki vout del sotreye
      Est racorou cial Louis Lagauche, "L' inmant", Les Djîles, (1947), p. 127 (fråze rifondowe).
    • Di cwè don m' pôreu-dj' glôrifyî et pocwè vôreu-dj' esse aconté? Ci sreut la ene fameuse sotreye Jean Bosly, ratournant L' imitåcion d' Djezus-Cri. Jean Bosly, L’ îmitåcion d’ Jèzus-Cris (ratourné di J. Bosly) (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
faitindje d' on sot