Aller au contenu

spinon

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
spinon sipinon espinon

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « s(i)piner » avou l’ cawete « -on ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
spinon spinons

spinon omrin

  1. pitite coxhe k' a stî spinêye.
    • Il a ramassé des spinons d' sapén po-z aloumer l' feu.

Sinonimeye

[candjî]

spineure

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
spinon
  • Francès : branche élaguée