Aller au contenu

tchåtchoûle

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Ridoblaedje do bodje « tchoûl » ‎(« tchoûler »).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
tchåtchoûle tchåtchoûles

tchåtchoûle femrin

  1. feme ki pleure to do long.
    • A cwè bon s' ewaerer, pocwè vni fé l' tchåtchoûle
      S' on roveye les paroles ki Diè nos acsegnaLouis Lagauche, "L' inmant", Å neûr payîs dè l’ hoye, (1947), p. 130 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R10, C8

Ratournaedjes

[candjî]
tchåtchoûle