tchåtchoûle
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Ridoblaedje do bodje « tchoûl » (« tchoûler »).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /t͡ʃɔː.ˈt͡ʃuːl/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî å)
- (pa rfrancijhaedje) /t͡ʃɔ.ˈt͡ʃul/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃɔː.ˈt͡ʃuːl/
- Ricepeures : tchå·tchoûle
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
tchåtchoûle | tchåtchoûles |
tchåtchoûle femrin
- feme ki pleure to do long.
- A cwè bon s' ewaerer, pocwè vni fé l' tchåtchoûle
S' on roveye les paroles ki Diè nos acsegna— Louis Lagauche, "L' inmant", Å neûr payîs dè l’ hoye, (1947), p. 130 (fråze rifondowe).
- A cwè bon s' ewaerer, pocwè vni fé l' tchåtchoûle
Sinonimeye
[candjî]Sipårdaedje do mot
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]tchåtchoûle
- Francès : pleurnicheuse (fr), femme pleurarde