tchîpter
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /t͡ʃiːp.ˈte/ /t͡ʃip.ˈte/ /t͡ʃip.ˈtɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃiːp.ˈte/
- Ricepeures : tchîp·ter
Viebe
[candjî]tchîpter (1ire troke) (codjowaedje)
- tchanter, fé des ptits sons, tot djåzant d’ on moxhon.
- Li moxhon tchiptêye. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Li huflå qui hufeule, lu mohon qui tchiptêye
Rèspôdèt måfaitmint ås fåvetes, ås pèssons;
Les djônes hoûtèt les vîs po-z aprinde lu lèçon ;
Et l' ci ki n' sét tchanter come lès autes, i rametêye. — Martin Lejeune, 1895. - Et nos deus pôves potinces,
Nåjhis do bate carasse, ni polént pus . — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.150, “Pitit Tâv’lai” (fråze rifondowe).
- (pa stindaedje do sinse) fé des ptits sons po s’ plinde d’ on må, tot djåzant d’ ene sakî.
- (pa stindaedje do sinse) crîner, wignî, croxhî, fé do brut, tot djåzant d’ ene sacwè.
- Li djoû k’ vos voeroz ene creveure ou k’ vos l’ etindroz tchîpter, i n’ fårè nén aveur sogne di lyi dner on ptit côp d’ mårtea. — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
- Li rowe tchiptêye, fåt mete di l’ ôle. — Motî Haust (fråze rifondowe et recråxheye).
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
- tchîpter : R13