Aller au contenu

toirdou

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe «toide», avou l' cawete "-ou".

Pårticipe erirece

[candjî]
singulî pluriyal
omrin toirdou toirdous
femrin toirdowe toirdowes

toirdou omrin

  1. pårticipe erirece omrin do viebe </noinclude> «toide».
    • Dji a toirdou m' pî.
    • Rindez m' li båre k' a stî toirdowe.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin toirdou toirdous
femrin padrî toirdowe toirdowes
femrin padvant toirdowe toirdowès

toirdou omrin

  1. ki n' est pus droet.
  2. (imådjreçmint) ki n' est nén fwait tot mostrant cwè.
    • Si, å djoû d' ådjourdu, Dvant ses randons, ses côps toirdous, Sins bloncî, sins crankyî, vos avoz tnou, I fåt ratinde pus lon. André Vellande, ratournant Jean de Lafontaine (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
toirdou