Aller au contenu

trîxhea

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « trîxhe » avou l’ cawete « -ea ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
trîxhea trîxheas

trîxhea omrin (vî vî mot)

  1. pitit trîxhe.
    • Les årdjintenes, les botayes d' aiwe, les grete-e-l'-aiwe
      Tchantént so les gonhires, les flots et les trîxheas Albert Lovegnée (fråze rifondowe).
    • On î voet des grands bwès d' tchinnes et d' faws, mins ossu des pôves trîxheas wice ki des bindes di bedots cwerèt leu maigue payele inte les pires di castinne k' abrotchèt d' tos costés Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
  2. (pus stroetmint) ptite trîxhe e mitan do viyaedje, la k' les efants alént djouwer.
    • Les fleurs, li verdeure e trîxhea,
      Li rdjet do solo ki djouwtêye,
      Ecådrèt leu tchåme a sohait Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.127, « Lès-èfants » (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ptite trîxhe po ls efants djouwer