veke
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Grek episkopos, latén episcopus.
Sustantif[candjî]
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| veke | vekes |
veke omrin
- Mwaisse di l' Eglijhe d' ene sawou (sititche ou dyoceze), ki les priyesses sont ses djins da lu, po pretchî, dire messe et dner les sacramints a s' plaece. I dmore et ovrer al vekeye.
- La l’ curé si mete a lére li lete pastoråle, ki n’ finixh pus, k’ a stî evoyeye på veke. — Gabriyel & Gabriyel.