Aller au contenu

viertea

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « vier » avou l’ cawete « -ea », (avou on ristitchî T).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
viertea vierteas

viertea omrin

  1. pitit vier.
    • Mins tote dizeutrinne coxhe elzî dene des toubions; i n' atouwèt pus k' les waermayes et les vierteas Albert Lovegnée (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Loukîz a : « vier »

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
pitit vier