vijhnåve
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « vijhén » (avou spotchaedje del cawete « -én ») avou l’ cawete « -åve ».
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| vijhnåve | vijhnåves |
vijhnåve omrin
- måjhons et djins metowes nén lon erî d’ vos.
- Asteure, c' est Leloup k' est tot. C' est lu ki va al vijhnåve ; mi, dji n' so pus rén. On n' m' aconte nén pus k' on Flamind— Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 115, "L'infifélité d' Catrène".
- Li tchapele a stî rloctêye et floreye di djolibwès pa deus femes do vijhnåve. — Joseph Bily (fråze rifondowe).
- A totes les bounès djins d’ Måmdeye, des vijhnåves et des vîs cwårtîs et bén seur ås cis ki dmanèt so tos les noûs bastis croupets, dji di : Diewåde. — J. Lodomez, (sourdant a recråxhî).
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
