xho

Walon

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén « excortiare » (bate po rsaetchî l' schoice; adon parint avou «scheure».

xho [o.n.]

1. grin (di frumint). Li grin spite å lon tos ses xhos, cwand l' flayea toume dissu (H. Simon). Mônresse, si vs serîz ene pire Dji tchantreu e m' leyant moudri Et mes poennes endirént sol ri Come les xhos k' ont passé l' bårire (Georges Smal). F. grain.

2. (pus stroetmint) grin di speate sins les payetes. >> pwin d' xho : pwin di speate.

Disfondowes: cho, ho.

Mots d’ aplacaedje

• xhossin, xhossire