aburtalé
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « aburtale », avou l’ cawete « -é ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.byʀ.ta.ˈle/ /a.bɛʀ.tɛ.ˈle/
- (pa rfrancijhaedje) /a.byʁ.ta.ˈle/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.byʀ.ta.ˈle/
- Ricepeures : a·bur·ta·lé
Addjectif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | aburtalé | aburtalés |
| femrin padrî | aburtalêye | aburtalêyes |
| femrin padvant | aburtalêye | aburtalêyès |
aburtalé omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- « esse aburtalé », esse responsåve d' ene sacwè.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]- esse responsåve
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Sipårdaedje do mot
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]esse aburtalé
Francès : avoir la responsabilité (fr), l'endosse
