Aller au contenu

arivêye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « ariver », avou l’ cawete « -êye »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
arivêye arivêyes

arivêye femrin

  1. moumint k' ene djin, ene martchandijhe, èn etrevén arive.
    • On ratind l' arivêye di l' areyoplane ki va fé les paratchutaedjes.
  2. plaece k' ene coûsse si finit, et k' on clawe li clasmint.
    • Il a stî batou å sprine sol lene d' arivêye, a on boket di sgonde près.

Sinonimeye

[candjî]
  • (moumint k' ene djin, ene martchandijhe, èn etrevén arive) : avnowe

Contråve

[candjî]
  • (plaece k' ene coûsse si finit) : dipårt

Contråve

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • arivêye : R13

Ratournaedjes

[candjî]
moumint k' ene djin, ene martchandijhe, èn etrevén arive
plaece k' ene coûsse si finit