Aller au contenu

atnant

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « atni ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
atnant atnants

atnant omrin (pus sovint eployî å pluriyal)

  1. bokets d’ tere d’ ene djin metous ls onks a costé des ôtes sins rén po les dispårti.
  2. parints, djins del famile.
    • Vos estoz mes seus atnants. Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Et sins hèp’ter l’corèdjeûs rowe fat ’ne creû so s’djîse,
      I rouvia sès at’nants, sès vwèles èt s’vî batê
      Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 63.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
bokets d’ tere d’ ene djin metous les onks a costé des ôtes sins rén po les dispårti
parints, djins del famile