Aller au contenu

atuze

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « tuzer », avou l’ betchete « a- » sol modele di «apinse», (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1995).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
atuze atuzes

atuze femrin

  1. pinsêye bén etcherpetêye, ki va siervi d' modele po comprinde åk u po ndè basti des teyoreyes.
    • Les efants divèt dire des fråzes et s' responde n' onk l'ôte e walon: c' est ça l' atuze «walon = vicant lingadje» Lucyin Mahin.
    • Nos vicans co trop sovint avou les creyinces ki les diyalectolodjisses walons nos ont heré el tiesse; pask' il ovrèt co - nén tertos mins bråmint - avou les atuzes linwistikes des anêyes 1880 - dj' el di sins rire Lorint Hendschel.
    • L' atuze come cwè, praticmint, on pôreut rfonde li walon, ça n' date, po dire, ki d' 1990.
    • On ndè doet aveur mezåjhe; dj' ô bén: po dner on no a des noûs concepes, des novelès atuzes, u replaecî des fômes nén adaptêyesPablo Sarachaga.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
atuze