avalrece

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do viebe «avaler» (sinse di «dischinde»), avou l’ cawete « -rece ».

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
avalrece avalreces

avalrece femrin

  1. beur k' on-z est fonçant on beur dins ene houyire, ene fosse al diele.
    • Li grande afwaire, po ene avalrece, c' est d' esse bén d' aplomb (Motlî da Haust so les houyires).
    • Gusse a stî stofé a l’ avalrece Gabrielle Bernard (fråze rifondowe).
    • Vola 40 ans ki dji so-st å Grand Plope ; n a nén ene taeye, nén on bwejhmint nén ene gråle, nén ene avalrece ki dji n' kinoxhe come mes potches Isi Steinweg (fråze rifondowe).
    • Dji travaye a l' avalrece di Bracgnire.
    Loukîz a : beur.
    F. "puits de mine en creusement".
    kimincî l’ avalrece ; fé l’ avalrece : avaler l’ beur.
    riprinde l’ avalrece : aler pus fond avou on beur.
    On dit eto: ravaler.
    bwejhî, maçner, betoner, wårni l’ avalrece : waeranti ses meurs.
  2. Ovraedje di foncer ci beur la.
    F. "creusement".
  3. dischindaedje d’ on martchî.
    • Les pris do cawoutchou s' ont metou so ene avalrece la cwénze ans did chal Lucyin Mahin.
    F. "tendance baissière".

Addjectif[candjî]

avalrece [addj., todi padrî] a vey avou ene sacwè ki dischind assez roed.

Ratourneures[candjî]

baxhaedje avalrece : (economeye) baxhaedje (des boûsses, di l’ economeye) ki s’ etertént. F. "tendance baissière".

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :