Aller au contenu

betchtaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « betchter » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
betchtaedje betchtaedjes

betchtaedje omrin

  1. pitits brostions des håyes.
  2. naiviaedje so l’ Etrernete.
  3. (mot d’ pexheu) pexhon k’ a vnou betchter å hanzin et k’ a stî prins.
    • Dj’ a metou m’ legne deus eures e l’ aiwe et dji n’ a nén yeu on betchtaedje.
  4. magnaedje sins apetit.
    • Cwè çki c’ est d’ ça po on betchtaedje ! Djans ! mindjoz !
  5. tijnaedje po fé araedjî.
    • Dji n’ mi rtoûne nén d’ leu betchtaedjes, savoz, mi, nosse mame.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
pitits brostions
naiviaedje
pexhon k’ a vnou betchter
magnaedje sins apetit
tijnaedje