boniket
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « bonet », avou l’ cawete « -et », avou l' assaetchance del avou l’ cawete « -eke ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bɔ.nɪ.ˈkɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bɔ.ni.ˈkɛ/
- Ricepeures : bo·ni·ket
-
Sinse 1
-
Sinse 2
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
boniket | bonikets |
boniket omrin
- (mot d’ mousseure) pitit bonet, d' efant, di cmere.
- Vosse boniket a dinteles est d' abîme bén plissî. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Ele radjustêye si boniket. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- I m’ shonne ki djel voeye avou s’ blanke rôbe a trinne et si ptit boniket ! — Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.18 (fråze rifondowe).
- (mot d’ mousseure) roed dmeye ceke ahessant a rloyî les tchveas d' ene kimere.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]roed dmeye ceke ahessant a rloyî les tchveas d' ene kimere
- Francès : serre-tête (fr)