Aller au contenu

boubiet

Èn årtike di Wiccionaire.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin boubiet boubiets
femrin boubiesse boubiesses

boubiet omrin

  1. onk k' on lyi fwait acroere çou k' on vout.
    • Va-z è, t' e-st on fir boubiet. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Vs estoz on bea boubiet, di co poirter l' moes d' avri.
    • Dji n' a pus mezåjhe d' atchter nole måjhone, hin, boubiet ! Henri Simon, "Janète" (1911), (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.159 (fråze rifondowe).
    • Li rnåd magne li froumadje etot felicitant l' boubiet d' coirbå. Marcel David (fråze rifondowe).
    • Ces deus boubiets la n' veyèt nén ddja ki l' albom est a l' evier. Christian Thirion, Ran.
    • Vos n' etindoz nén mi accint polonès, boubiet !? Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 34 (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

boubiesse

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : C8, R13

Ratournaedjes

[candjî]
onk k' on lyi fwait acroere çou k' on vout Loukîz a : Motyince:biesse/walon