Aller au contenu

bouname

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Disfondowe vervîtwesse di «boulome», ki s' a spårdou avou on sinse a pårt.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
bouname bounames

bouname omrin

  1. ome veyou voltî d' ene crapåde, ome maryî, veyou pa s' feme.
    • Ossu, po raveur si bouname,
      Ele ni sait ké sint påtriyîJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.39, “Qui fait mâ trouve mâ” (fråze rifondowe).
    • Vos estoz maryî! Ki pinsreut ele, vosse feme, s' ele nos veyeut? :: Li minme afwaire ki çou ki vosse bouname direut s' i nos veyeut asteure. Paul-Henri Thomsin, ratournant Natacha, ene wadjeure di sôlêye (fråze rifondowe).
    • Adon, dj' a bén cnoxhou vosse gros Mimile di bounamePaul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 2011 (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) måye di biesse.
    • Loukîz lzès avou leu cou parey ås cis des pus grossès bayes did so l’ fôre a Libråmont; k’ end aveut on fwait des nozêyès åmayes k’ elle estént ? Et leu bouname, c’ esteut co pés; i n’ poleut pus hope télmint k’ il esteut gros. Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ome veyou voltî d' ene crapåde, ome maryî, veyou pa s' feme
måye di biesse

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « boulome ».

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /bu.ˈnam/

Sustantif

[candjî]

bouname omrin

  1. boulome.
    • On vî bouname di nonante ans Qu'aveût vol'té dè fé 'n-èfant, Mins come vos polez bin pinser, I n'aveût min dè l' fwèce assez, Buva lès-êwes qwinze djoûs durant Èt d'on seû côp fit treûs-èfants Lambert de Ryckman.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Payis d’ Vervî.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :