brotche

Loukîz a : «broke»

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén «broccus» (sinse ?)

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes :
    • /bʀɔʧ/
    • (pa rfrancijhaedje) /bʀɔʃ/ (wårniteure di tchmijhe); (minme prononçaedje cåzu pattavå)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /bʀɔt͡ʃ/
• Ricepeures : nén rcepåve

Sustantif

singulî	pluriyal
brotche	brotches

brotche f.

1. wårniteure di tchmijhe.

± wårniteure di tchmijhe

• Francès : broche ^(fr)

Codjowas

brotche

1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe «  brotchî ».
2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe «  brotchî ».
3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe «  brotchî ».