Aller au contenu

cårton

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « cwåte » avou l’ cawete « -on ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cårton cårtons

cårton omrin

  1. matire del minme sôre kel papî, pus spès et pus deur.
    • Mi tch’vâ, mi pauve tch’vâ d’ cârton èsteût so flote. (...) Mi, qu’aveûs tant pîler, tant des fèy’s mètou mes p’tits brès’ d’èfant âtoû dè hâtrê di m’ binamêye mame po z-avu on bayârd, èt lèye qui m’aveût si bin rik’mandé d’y prinde astème!Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Mi t’Ch’vâ d’Cârton.
  2. (pa stindaedje do sinse) boesse di cisse matire la.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
cårton