Aller au contenu

côpeu d’ boûsse

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Shûte des mots : « côpeu », « d’ » et « boûsse ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantivire

[candjî]
singulî pluriyal
omrin côpeu d’ boûsse côpeus d’ boûsse
femrin côpeuse di boûsse côpeuses di boûsse

côpeu d’ boûsse omrin

  1. voleu, hapeu.
    • C’èsteût Djudas qui v’néve
      Avou lès côpeûs d’boûse, lès voleûrs, lès vårins,
      Lès èscrokeûs, lès feumes di djôye, lès pampayårs
      Tote li raskaye sins no qu’on troûve divins lès vèyes
      Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 89.

Ratourneures

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • côpeû d’ boûsse : C1, E1 (diné å pluriyal « côpeûs d’ boûsses » a « côpeû » et « ôte » mins singulî « côpeûs d’ boûsse » a « èdinde » ; diné flotchreçmint « côpeûs d’ boûses » (avou on « s ») a « deûs »)

Ratournaedjes

[candjî]
côpeu d’ boûsse