cado

Èn årtike di Wiccionaire.
Aller à la navigation Aller à la recherche
Loukîz eto : cadô.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Calcaedje do francès « cadeau » (minme sinse).

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
cado cados

cado omrin

  1. (dujhance sociåle) bistoke.
    • L' Udjinne Monstea plake on papîscrît sol blafteure et sere l' ouxh. On-z avance... on lét: «Avis: La distribution de rations supplémentaire de farine blanche annoncée pour cette semaine n'aura pas lieu. Commission for relief in Belgium.» Les vizaedjes si rfognnut. C' est ça l' cado d' Noyé !!! Paul Moureau (fråze rifondowe).
    • Elle esteut hodêye, ele n' è pleut pus, copuvite k' elle apoirtéve on cado a l' efant Djezus.
    • L' ôte djoû, li long del mer, deus soçons s' pormoennît Cwand, tot d' on côp, vla l' aiwe ki carouye dissu l' såbe Ene bele mosse grande come ça, ossu spesse ki vla m' pî. On cado do Bon Diu, c' est todi agreyåbe ! Bernard Jacob, ratournant Jean de Lafontaine (fråze rifondowe).
  2. (tot cåzant å rvier) sacwè k' on n' riçût nén voltî.
    • Et pu, (dit-st i li tchvå), c' esteut l' ocåzion do rmercyî l' feme (do cåbaret) tot li raiwant s' pavêye ou d' lyi fé cado d' on foumant hopea po-z ecråxhî ses fraijhîs.

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, R13

Ratournaedjes[candjî]

sacwè k' on ofrixh Loukîz a : bistoke