Aller au contenu

cofe-fôrt

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : « cofe » + « fôrt », lu-minme calcaedje do francès « coffre-fort ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cofe-fôrt cofes-fôrts

cofe-fôrt omrin

  1. (no d’ meube) blindé meube siervant a wårder des cayets d' valeur.
    • Ni pårlans pus d' çoula, fjha Nanård tot-z alant a s' cofe-fôrt. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.73 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
cofe-fôrt