Aller au contenu

cofe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « cophinus » , lu-minme do vî grek « κόφινος » (banse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cofe cofes

cofe omrin

  1. meube e fôme di caisse, e bwès ou e metå, po reclôre des sacwès.
    • cofe avou on ridant, on dobe fond, et l' niket
    • Come li vî cofe å scrinea, on m' l' aveut prometou, les parints end ont ratchté deus po mes sours.
  2. (pus stroetmint) la k' on mete des cwårs.
    • –Et si l' caisse esteut vude ?
      –T' as l' pepete, hin ? Panai-cou ! Est-ç' ki dj' a yeu sogne pol cofe di m' pere, mi ? … Alez, hay !
      Paul-Henri Thomsin, ratournant Maigret èt l’danseûse d’å Gai-Moulin, 1994, p. 5 (fråze rifondowe).
  3. (pa stindaedje do sinse) for.
    • cure e cofe
    • cure des poeres e cofe di li stouve
  4. gavêye, pwetrene.
  5. shoufe, vuze.
    • on tchanteu k' a on bon cofe
  6. cawiea k' on mete so les voyes.
    • fé l' cofe d' ene novele route

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
meube, pwetrene, vuze
cawiea so les voyes