meube

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « meube », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
meube meubes

meube omrin

  1. obdjet, sovint d’ on grand volume, k’ on mete tot la ki gn a des djins ki vicnut u ki boutnut, divins ene måjhone, des buros u minme ådfoû, et ki sieve a rindjî d’ ôtes obdjets, a-z abeazi l’ plaece, u a s’ mete dissu po s’ ripoizer.

Ratourneures[candjî]

  1. èn dimorez nén la come on meube djinnant : çou k’ on dit a ene djin k’ est dvins les pîs.

Parintaedje[candjî]

Dizotrins mots[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

meube