meube
Etimolodjeye
[candjî]S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « meube », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /møːp/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /møːp/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| meube | meubes |
meube omrin
- obdjet, sovint d’ on grand volume, k’ on mete tot la ki gn a des djins ki vicnut u ki boutnut, divins ene måjhone, des buros u minme ådfoû, et ki sieve a rindjî d’ ôtes obdjets, a-z abeazi l’ plaece, u a s’ mete dissu po s’ ripoizer.
- Troes moes po monter li dvanteure del farmaçreye, mete li måjhone a pont et cweri des meubes. — Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.133 (fråze rifondowe).
- Les cis ki n’ ont k’ des vîs camatches,
Divèt prinde asteme po baguer,
Avou des meubes ki sont disloctés. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.28, “On Baguège Jus d’la Mouse” (fråze rifondowe).
-
Des meubles di totès sôres.
Ratourneures
[candjî]- èn dimorez nén la come on meube djinnant : çou k’ on dit a ene djin k’ est dvins les pîs.
Parintaedje
[candjî]Dizotrins mots
[candjî]Ortografeyes
[candjî]E rfondou walon :
