Aller au contenu

cougn

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « cuneus » (cwén, coine)

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cougn cougns

cougn omrin

  1. (mot d’ boskiyon) usteye di fier u d' bwès k' on stitche dins les åbes po les finde; ou po rmonter èn åbe a abate ki clintche do mwais costé.
    • Li cougn ridjibe. Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
    • On ndaléve å matén avou les usteyes : li cougneye, li fiermint [serpe], li rcepe [scie passe-partout], li soyete, li masse et les cougns. Roland Georges (fråze rifondowe).
    • Si li hesse clintchive do bon costé, on n’ av nén dandjî des cougns. Sinon on-z è tchessive onk ou deus padrî li rcepe po n’ li nén leyî serer. Roland Georges (fråze rifondowe).
  2. pitit boket d' pontou bwès k' on stitche dins ene usteye po-z î serer on mantche.

Omofoneye possibe

[candjî]

Parintaedje

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Basse Årdene (après Bastogne, todi)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • cougn : S0
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
usteye di fier u d' bwès k' on stitche dins les åbes po les finde

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike cougn so Wikipedia