Aller au contenu

coupåbe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « coupable »; çou ki dene on mot avou l’ cawete « -åbe »

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin
et femrin
coupåbe coupåbes

coupåbe omrin et femrin (come addjectif djondrece, todi metou padrî l’ no)

  1. (djustice) k' a fwait åk di pûnixhåve del djustice u del rilidjon.
    • Vos estoz dobmint coupåbe.
    • Et so nosse monde, li djwif coupåbe
      Payive deurmint si ptit petchî. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li boquet d'wastai", p.13 (fråze rifondowe).
    • «I s' ont ddja vindou zels-minme, i sont coupåbes», k' i dit l' sordjant å mayeur Gaston Lucy (fråze rifondowe).
    • Et ces dijh-ût omes ki l' tour di Siloyé a toumé sor zels et k' ont stou touwés, pinsez vs k' il estént pus coupåbes ki totes les ôtès djins d' Djeruzalem? Jean-Marie Lecomte, Evandjîle sint Luk (ratournaedje) (fråze rifondowe).
    • Et di ç' moumint la et po tot l' rimanant di m' vicåreye, tot l' viyaedje m' a rwaitî come èn assazin: i faleut bén k' ene sakî soeye coupåbe, dowô ! Lorint Hendschel, So l’ Anuti.

Parintaedje

[candjî]

Contråve

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
k' est pûnixhåve del djustice

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
coupåbe coupåbes

coupåbe omrin et femrin

  1. (djustice) li ci k' a fwait ene frawe pûnixhåve pal djustice.
    • Li fô mvé a stî dire ås djindåres ki c' esteut lu l' coupåbe.
    • Por zels, torade, el coupåbe di tot çoula, ça n' poleut esse ki mi José Schoovaerts (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
onk k' a fwait ene sacwè d' må