cramik

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Do flamind « krentenmik » (asteure « kramiek »), « k(o)rent » (corintene) et « mik » (pan)[1].

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
cramik cramiks

cramik omrin

  1. (mot d’ boledjreye-påstedjreye) sôre di cwåré wastea avou des corintenes.
    • Vos rmetroz deus cramiks so m’ kimande pol Tossint.

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

cramik

Sourdants[candjî]

  1. Louis Quiévreux, Dictionnaire du Dialecte bruxellois, 2017, p. 41