croufieus
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « croufe » (avou candjmint d’ voyale) avou l’ dobe cawete « -ieus ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kʀu.fjøː/
- (pa rfrancijhaedje) /kʁu.fjø/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kʀu.fjøː/
- Ricepeures : crou·fieus
Addjectif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | croufieus | |
femrin padrî | croufieuse | croufieuses |
femrin padvant | croufieuse | croufieusès |
croufieus omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- k' a ene croufe.
- Schoûtez on ptit mot do croufieus Råskin,
K' a d' l' esprit disk' åd dizeur del tiesse : — HFbl, Râskin (traduit du français), 1843, p.31 (fråze rifondowe). - Loukîz don l' laid houpieus pîmåye,
Téns t' croufieus, t' årès l' air pus spès ! — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Bin v’la st-on râre èdon surmint" (fråze rifondowe). - On pôve pitit croufieus coir ki n’ sait minme pus hawter, et k’ adårrè come on pierdou ki cwirt ene ahoute. — Arthur Xhignesse, « Boule-di-Gôme », 1912, p.30 (fråze rifondowe).
- Si croufieus coir, portant si tene, a l' air do pezer so ses greyès pates. Ses plomes, d' on måssî blanc, sont totè dhåmonêyes, et s' tiesse e-st a mitan disploumêye, foice d' aveur stî dsonnêye a côps d' betch. — MFab, "Li hatche di bronze" (1937), p. 68 (fråze rifondowe).
- Il esteut må poirtant et croufieus pus sovint k' a s' toû. — Paul Renson (fråze rifondowe).
- Schoûtez on ptit mot do croufieus Råskin,
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- croufieûs / croufieûse : E1
E rfondou walon :
- croufieus / croufieuse : R10 (lére)