Aller au contenu

croufe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do limbordjwès « kroef » (minme sinse) mot cité dins l’ FEW 16 396b (lére).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

croufe femrin

  1. (mot d’ medcén) bosse (d’ on bossou).
  2. (imådjreçmint) tot djåzant d' ene ôte sacwè.
    • Li pont ki ståre si croufe di tere,
      Vizon vizu d' amon l' marixhå,
      A cnoxhou les tåyes do grand-pere,
      Ki soctêye la dzo l' scheuve del såJoseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.71 (1929), "Li pont" (1926) (fråze rifondowe).
  3. (mot d’ djeu) å djeu del lene, onk k’ a tapé les pîces di manoye sol lene.
    • Cwand deus ou troes djouweus estént croufe et k’ les ôtes avént abandné, on rsaetchive totes les pîces et les croufes alént rihiner leu pîce. Émile Pècheur.
  4. (mot d’ houyeu) (!!! a-z aveuri)

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : S117, R13

Ratournaedjes

[candjî]
bosse