Aller au contenu

d’ on randon

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Shûte des mots : «d'» + «on» + «randon»

Advierbire

[candjî]

d’ on randon (nén candjåve)

  1. d' on plin côp, tot djåzant d' ene sacwè ki s' enonde tot d' on côp.
    • Et la k' i blankit ene fene aireur come dizo l' cir, å fén coron, d' ewou kel solea s' va lever; les moxhons ont stî rewoeyîs d’ on randon. Et tchanter tertos eshonne: les grands, les pus ptits... Auguste Laloux (fråze rifondowe).
    • Zande si leva d’ on randon, et vni dé leye. I l' apiça d' foice, et l' resserer siconte di lu. Lucyin Mahin, Vera.
  2. raddimint.
    • Al recreyåcion d' dijh eures, les arnåjhes ont schipé d’ on randon. Bernard Louis (fråze rifondowe).
    • (c' est on tchvå ki cåze) Ele m' a candozé, rabressî et m' diner on boket d' souke. Mi, dji l' a veyou voltî, d’ on randon. Dji n' a måy påpyî cwand elle a djondou mes pîs, mete li sele, les sacotches... Christiane Binamé (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. d' on mierrandon
    • Adon, d' on mierrandon, gn a des clotches ki sounèt leu pezant andjlusse; c' est nonne; bén neni, c' est meynute (ratourné pa L. Mahin)

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
d’ on randon