daye
Etimolodjeye
[candjî]S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « daye », el pout stitchî vaici.
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| daye | dayes |
daye femrin
- volêye di côps.
- Atraper 'ne daye
- foirt côp k' on done ou k' on rshût (minme djusk' a touwer)
Loukîz a : « diner s’ daye », riçure si daye.
- I lî a fotou ene daye
- Les cårpeas fjhént des couperous,
Å risse minme di s’ diner ene boune daye. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.43, “Li Plèce Grétry” (fråze rifondowe).
- måleur, rascråwe.
- Il a pierdou s' feme, c' e-st ene laide daye por lu
- Il a yeu s' daye ås elecsions
- Si dit cwand ene sakî est sô, a s' chike, ou si sôle
- Si foute ene daye
- atraper et rôler ene sakî.
- Avu l' daye
- Doner l' daye
- foite peu, grande sogne.
- Mi tchén a dné ene bele daye å tchet
- E cisse pådje ci, n’ a co pont d’ definixha pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.
- Tenawete, li curé ratchawtêye ene sacwè ; li mådjuster respond ; pu i s’ taiynut on boket ; i racminçnut l’ minme daye ene miete pus lon — Auguste Laloux, Les soçons, p. 53 (fråze rifondowe).
