deguinne
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Calcaedje do francès « dégaine » (minme sinse).
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /dɛ.ɡɛn/ /dɛ.ɡɛːn/ /dɛ.ɡɛ̃n/ /dɛ.ɡɛ̃ːn/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dɛ.ɡɛ̃ːn/
- Ricepeures : de·guinne
Sustantif[candjî]
singulî | pluriyal |
---|---|
deguinne | deguinnes |
deguinne omrin
- (rabaxhanmint) manire di s' kidure, shonnance.
- Dji l' a rcnoxhou d' å long a s' deguinne — D.T.W.