destinêye

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Calcaedje do francès « destinée » (minme sinse).

Prononçaedje[candjî]

AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dɛs.ti.ˈnɛːj/
Ricepeures : des·ti·nêye

Sustantif[candjî]

singulî	pluriyal
destinêye	destinêyes

destinêye femrin

planete (çou ki doet ariver, et k’ åreut stî decidé d’ avance pa ene Foice Dizeutrinne).
- Li viyaedje rawåde on n’ sait nén kéne destinêye. — Jeanne Houbart-Houge (fråze rifondowe).
- Kimint fé po-z ariver a l’ påjhûlisté ki nos aidrè a passer l’ pas, a-z aler e l’ ôte monde ? Tot fjhant ene ake di fwè, tot fjhant l’ volté do Bon Diu, tot-z acceptant s’ destinêye. — Guy Belleflamme.
- Dj’ k’ i m’ saetchénxhe al valêye, e pelozea ki l’ estwelî mete divant l’ pocwè des destinêyes. — M.A. Frère.
- Ele si rsovneut di si efance ; l’ efance k’ el destinêye lyi aveut dné. — A. Gauditiaubois.
- Dji pinse k’ ene boune sitoele a scrît l’ coûsse di m’ destinêye. — Jean-Pierre Dumont.
- Les djonnès feyes, al prumire eure,
  Loyît l' djon sol verdeure,
  Avou l' nåle ki fwait tocter l' cour,
  Des cis k' ont l' må d' amour,
  Et ki dveut dire a må ene hapêye
  Li scret d' leus destinêyes
  — Louis Lagauche, "Mayon" (1923), p. 75-76 (fråze rifondowe).
vicåreye (vicaedje, volou u nén).
- I pinse : « A, l’ capon k’ est djoyeus !
  A ! Si dj’ n’ aveu nén mes anêyes,
  Et m’ blanke tignasse et m’ vî caisson,
  Dji såyreu d’ candjî m’ destinêye,
  Et dj’ shureu li ptit polisson! »— Martin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe).
- A pårti d’ ådjourdu, Magrite divrè pårtaedjî s’ destinêye avou totes ces rascråwêyès djins la. — Pol Bossart (fråze rifondowe).
moennance.
- Ça vou dire ki nosse vî marixhå Petin va prinde e mwin li destinêye do payis. — Émile Pècheur.