Aller au contenu

djoû d’ l’ an

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : «djoû» + «d’ l’» + «an», on calcaedje do francès « jour de l’an » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantivire

[candjî]

djoû d’ l’ an omrin todi singulî

  1. prumî d' djanvî.
    • C’ est l’ djoû d’ l’ an, dji vén d’ croejhler troes djins; c’ esteut « Vey voltî », « Santé », et « Bouneur »; come i n’ savént ewou daler, dj' elzî a mostré vosse måjhone Jacques Desmet (fråze rifondowe et rarindjeye).

Sinonimeye

[candjî]
prumî d' djanvî

Ratournaedjes

[candjî]
1î d' djanvî