djouwreye
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « djouwer », avou l’ cawete « -reye ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /d͡ʒuw.ˈʀɛj/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒuw.ˈʀɛj/
- Ricepeures : djouw·reye
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
djouwreye | djouwreyes |
djouwreye femrin
- (mot d’ efant) djeu (!!! a-z aveuri).
- Et dire k’ on ptit valet parey,
A dedja l’ åme d’ on verzelin,
Cwand a si ådje on n’ sondje k’ al djouwreye ! — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Qui vint d’chet grette», p.128 (fråze rifondowe).
- Et dire k’ on ptit valet parey,
Parintaedje
[candjî]- Loukîz a : « djouwer »
Mots vijhéns
[candjî]Sipårdaedje do mot
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :