Aller au contenu

djune

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « iēiūnium » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
djune djunes

djune omrin

  1. longue termene k' on n' magne nén et n' nén boere, nerén foumer, motoit bén, etch.
    • Li 24 di decimbe, gn aveut djune et abtinince di tchå.
    • Mins les nanxhes des viyès djins do viyaedje, c’ est d’ ni magnî fok des djotes tot l’ tins do cwareme, adon ki l’ Djoû d’ Bon Dvénr c’ est pår djune Gabriyel & Gabriyel.
    • Ci n' est nén ouy djune, c' est seulmint abtinince di tchå Motî Forir (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. tini a djune
    • Ene vatche tinowe a djune, ele djéreye sol magnî des ôtes; ele lance après — JJGbv (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
longue termene k' on n' magne nén

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike djune so Wikipedia